Bij Weak Signals aandacht voor de EME SSTV Party in de Radio Telescoop in Dwingeloo.
Ter gelegenheid van de eerste maanlanding, nu 52 jaar geleden, is onder de call PI9CAM een reeks SSTV beelden, gebaseerd op dit thema, richting de maan verstuurd met de bedoeling dat andere EME stations deze beelden zouden ontvangen en decoderen. Om SSTV een beetje fatsoenlijk te ontvangen heb ja als luisterend station al gauw een schotel van 6m diameter nodig, maar de meeste EME stations beschikken over kleinere schotels. Toch zijn de ontvangen beelden nog verrassend goed van kwaliteit, zoals bij Dirk ON5GS, die met een 6m schotel  werkt en van Jan LA3EQ die met een vergrote 2,3m schotel werkt. Hun beelden zijn afgedrukt bij het verhaal.

Bij Meteorscatter een enthousiast verhaal van Dick PA4VHF over de Perseïden meteoor regen.
Eigenlijk werd verwacht dat deze regen in de nacht van 12 op 13 augustus zijn piek zou beleven, maar die viel dit jaar wat tegen. Pas op de zaterdagmorgen van 14 augustus liep het aantal meteoor reflecties snel op. Er was een sterke piek tussen ongeveer 7 uur en 9 uur UTC met vele reflecties van 15 sec of langer. Dit leverde vele mogelijkheden voor noordoost-zuidwest verbindingen . Zo werkte PA4VHF vanuit JO32 in de mode MSK144 random met stations in o.a. KO49, KP02, JP93. Een QSO met CT7ABA in IN60 lukte helaas niet. PA4VHF merkt nog op dat, als de reflecties niet zo lang duren, je meer kans op succes hebt in de mode FSK441, maar deze mode wordt niet door WSJT ondersteund, daarvoor kun je uitwijken naar MSHV. Skeds worden meestal gemaakt via de ON4KST chat. Verder geeft Dick tips voor het kiezen van de juiste periodes en frequenties.

Harry PE1CHQ blikt terug op het 50/70 MHz seizoen 2021. Zo was er door het thuiswerken vanwege corona, het toenemend gebruik van FT8 en de lage zonneactiviteit sprake van een goed 6m seizoen.
Harry noemt de diverse propagatievormen die we op 6m kennen en de daarbij haalbare afstanden:  Tropo (300 tot 400km), Meteorscatter (2200 km), Sporadische E (Es) (2200 km), Dubbel-hop Es (4500 km) en een vorm van ionisferic ducting.
Het kan gebeuren dat vanuit een sterk begrensd gebied in Nederland verbindingen worden gemaakt met DX stations, terwijl Nederlandse stations buiten dat gebied totaal niets kunnen werken.
Het 6m hoogseizoen duurde van midden juni tot midden juli, waarin vaak openingen buiten Europa waren. Openingen naar Japan/Oost-Azië waren er dit jaar minder. Met stations in het Midden-Oosten kon regelmatig gewerkt worden, ook waren er de gebruikelijke openingen naar de Oostkust van de VS. T6AA was actief vanuit Afghanistan, in Afrika waren enkele opvallende stations als 5T5PA, S01WS en TZ4AM actief.
Ook op  4m waren enkele stations op grote afstanden te werken, zoals UN3M uit Kazakstan en 9K2YM uit Koeweit. Ook met de Canarische eilanden was regelmatig te werken en ook konden 5T5PA en S01WS ook op deze band gewerkt worden.

Tenslotte werd met de Radio Telescoop in Dwingeloo geluisterd naar de telemetrie van de AO-109 satelliet. Tijdens een aantal doorgangen werden bruikbare packages ontvangen en doorgestuurd naar AMSAT-UK ter evaluatie. Kennelijk zijn er wat problemen met deze nieuwe satelliet.

Bij PI7ALK bakens beschrijft Hans PH0V de geschiedenis van de PI7ALK bakens. In het begin waren  er de bakens van PA0QHN maar na het wegvallen van deze bakens ontstond een initiatief om in Alkmaar bakens te plaatsen op de locatie waar PI2ALK en PI3ALK waren opgesteld. Dit leverde de PI7ALK bakens op, in eerste instantie op 23,13 en 3cm. Als gevolg van de corona lockdown werden de plannen voor uitbreiding met uitgangen op 9, 6 en 1,2 cm alsnog opgepakt. Er is eerst een 9 cm-baken gebouwd en dat werd voor test bij PH0V opgesteld. Als tegenstation kwam Hans PE1CKK in beeld, die de frequentie van het baken nauwkeurig kan bepalen.
Op dit moment worden de oude bakens gemoderniseerd, ze krijgen nu ieder een aparte behuizing met callgever en voeding. Vergunningen voor de nieuwe 6cm, 24 GHz en 47 GHz zijn in behandeling, 9cm is inmiddels vergund. In het vervolg van dit artikel komen de technische details van de bakens aan de orde, met blokschema’s en foto’s.

Bij ATV  doet Renny, PE1ASH verslag van zijn nieuwe avonturen met zijn 47 GHz apparatuur. De oude zender was opgebouwd rond 38 GHz modules, die waren naar 47 GHz waren getrokken. Het uitgangsvermogen van 80 mW ging naar een schoteltje in de mast. Ontvangst bij Lex, PE1CVJ en Richard, PA3CGG werd met omgebouwde 42 GHz LNB’s gerealiseerd. Maar na verloop van tijd groeiden de bomen in het ontvangstpad naar Lex zo hoog, dat ontvangst niet meer ging. Overigens was het afstemmen en zoeken naar het ATV signaal al moeilijk genoeg, de frequentie was niet erg stabiel en de antennerichting en -elevatie waren kritisch.
Daarom werd besloten een nieuwe zender te bouwen. Voor de oscillator werd een Nort PLL-module gebruikt, waarvan er indertijd een aantal was aangeschaft.  Lex had daarvoor een printje met SPI besturing ontwikkeld om de oscillator op frequentie te zetten. Om hem in FM te kunnen moduleren moest de oscillator aangepakt worden. Na veel experimenteren werd een manier gevonden om de oscillator in frequentie te moduleren. Renny had nog een paar verdubbelaars liggen die van een paar mW op 12 GHz 100 mW op 24 GHz konden maken.  Dat gaat dan een varactor tripler in om 47 GHz te maken. Uiteindelijk kwam er 4 mW uit in de golfpijp aan de uitgang. De golfpijp werd aangesloten op een bestaand eindtrapje, dat leverde ongeveer 200 mW op. Deze testopstelling werd in een aluminium kastje achter op een 35 cm schotel geplaatst.
Ook de ontvanger werd vernieuwd, de opzet was nu ook een Nort module voor de oscillator op 11,442 GHz. Na verdubbeling hebben we 22,8 GHz, dat gaat naar de subharmonische mixer waar een middenfrequent signaal van 1400 MHz ontstaat. Dat gaat dan de achterzet ontvanger in.
De gevoeligheid viel wat tegen, Renny heeft met diverse chips geëxperimenteerd om een LNA te bouwen die ongeveer 16 dB gain heeft.  Er konden twee stuks na elkaar geplaatst worden waarmee een LNA van 32 dB ontstond. De complete ontvanger werd bij Lex in de mast gemonteerd.
Met de nieuwe zender was er een sterk signaal maar met een slechte modulatie. Met een andere aanpak van de mixer werd de modulatie verbeterd, maar  op de spectrum analyzer  waren er nog te veel paaltjes te zien. Een scherp filter, opgebouwd met drie waterleidingdopjes  bood uitkomst.
Na inbouw van de nieuwe zender moest het signaal  via 35m coaxkabel naar boven. Verzwakt, maar toch nog sterk genoeg voor de verviervoudiger.
De verbinding kwam na enig zoeken tot stand, het resultaat is nu een nagenoeg ruisvrij plaatje met prima kleuren.