Bij PI7ALK bakens beschrijft Hans PH0V de geschiedenis van de PI7ALK bakens. In het begin waren  er de bakens van PA0QHN maar na het wegvallen van deze bakens ontstond een initiatief om in Alkmaar bakens te plaatsen op de locatie waar PI2ALK en PI3ALK waren opgesteld. Dit leverde de PI7ALK bakens op, in eerste instantie op 23,13 en 3cm. Als gevolg van de corona lockdown werden de plannen voor uitbreiding met uitgangen op 9, 6 en 1,2 cm alsnog opgepakt. Er is eerst een 9 cm-baken gebouwd en dat werd voor test bij PH0V opgesteld. Als tegenstation kwam Hans PE1CKK in beeld, die de frequentie van het baken nauwkeurig kan bepalen.
Op dit moment worden de oude bakens gemoderniseerd, ze krijgen nu ieder een aparte behuizing met callgever en voeding. Vergunningen voor de nieuwe 6cm, 24 GHz en 47 GHz zijn in behandeling, 9cm is inmiddels vergund. In het vervolg van dit artikel komen de technische details van de bakens aan de orde, met blokschema’s en foto’s.

Bij ATV  doet Renny, PE1ASH verslag van zijn nieuwe avonturen met zijn 47 GHz apparatuur. De oude zender was opgebouwd rond 38 GHz modules, die waren naar 47 GHz waren getrokken. Het uitgangsvermogen van 80 mW ging naar een schoteltje in de mast. Ontvangst bij Lex, PE1CVJ en Richard, PA3CGG werd met omgebouwde 42 GHz LNB’s gerealiseerd. Maar na verloop van tijd groeiden de bomen in het ontvangstpad naar Lex zo hoog, dat ontvangst niet meer ging. Overigens was het afstemmen en zoeken naar het ATV signaal al moeilijk genoeg, de frequentie was niet erg stabiel en de antennerichting en -elevatie waren kritisch.
Daarom werd besloten een nieuwe zender te bouwen. Voor de oscillator werd een Nort PLL-module gebruikt, waarvan er indertijd een aantal was aangeschaft.  Lex had daarvoor een printje met SPI besturing ontwikkeld om de oscillator op frequentie te zetten. Om hem in FM te kunnen moduleren moest de oscillator aangepakt worden. Na veel experimenteren werd een manier gevonden om de oscillator in frequentie te moduleren. Renny had nog een paar verdubbelaars liggen die van een paar mW op 12 GHz 100 mW op 24 GHz konden maken.  Dat gaat dan een varactor tripler in om 47 GHz te maken. Uiteindelijk kwam er 4 mW uit in de golfpijp aan de uitgang. De golfpijp werd aangesloten op een bestaand eindtrapje, dat leverde ongeveer 200 mW op. Deze testopstelling werd in een aluminium kastje achter op een 35 cm schotel geplaatst.
Ook de ontvanger werd vernieuwd, de opzet was nu ook een Nort module voor de oscillator op 11,442 GHz. Na verdubbeling hebben we 22,8 GHz, dat gaat naar de subharmonische mixer waar een middenfrequent signaal van 1400 MHz ontstaat. Dat gaat dan de achterzet ontvanger in.
De gevoeligheid viel wat tegen, Renny heeft met diverse chips geëxperimenteerd om een LNA te bouwen die ongeveer 16 dB gain heeft.  Er konden twee stuks na elkaar geplaatst worden waarmee een LNA van 32 dB ontstond. De complete ontvanger werd bij Lex in de mast gemonteerd.
Met de nieuwe zender was er een sterk signaal maar met een slechte modulatie. Met een andere aanpak van de mixer werd de modulatie verbeterd, maar  op de spectrum analyzer  waren er nog te veel paaltjes te zien. Een scherp filter, opgebouwd met drie waterleidingdopjes  bood uitkomst.
Na inbouw van de nieuwe zender moest het signaal  via 35m coaxkabel naar boven. Verzwakt, maar toch nog sterk genoeg voor de verviervoudiger.
De verbinding kwam na enig zoeken tot stand, het resultaat is nu een nagenoeg ruisvrij plaatje met prima kleuren.